SİBEL e

bugun pek önem vermedim şiirde kafiyeye
dikkat et her satırın sonundaki reppliklere
başdan sağmada yazmadım, içimden geldikçe!
yazmaya devam kardeş gücüm yetene kadar.

kasvetli bir durumdur sensizliğin olmaması,
şu sıralar çok normal kalbimin sızlaması,
gramafonumda çalar ’ bir ayrilik ’ parçası,
ayakta kalmalıyım gücüm yetene kadar.

karanlık ortamdayım hayaller tıka basa,
benim ol düşüncesi aşırı dozla hatsafhada,
yazamamaktan hiç korkmadım sensiz şu odada,
bu odada ağlarım gücüm yetene kadar.

cancanın yazıyorsa sebebi sensin be kadın
yokluğunda kalmadı ne tuzum nede tadım
hayallerimi odaya tıkıp,dışarı çıktım,
gökkuşağını gördüm heralde canı sıkkın.

oturdum yanına ve anlattım dertlerimi
hüzünümden olmalı solu verdi renkleri,
senin yüzünden degişti tabiatın dengesi,
ötmez oldu bülbüller,çıkmaz kuşların sesi.

kalbim çıtaları kırılmış uçurtmaya benzer,
nezaman oldu desem rüzgar hep terse eser,
kalmadı iyi halimden ne iz nede eser,
dayanmaktayım beyazkuğum gücüm yetene kadar.

her şiirde kullandıgımm teşbih sanatı
yazıdğım şu sözler ’sensizligin sanati’
teşbih ne diye sorma değilim türkçe hocası
tabirleriniz cayizse ben bu halkın ozan’ı.

yuttuğum hiç bir madde unutturmadıki seni
içtiğim her alkolde anımsadım cismini
hafızamda saklı hala gözlerinin nemli kahvesi
içmeye devam kardeş matiz olana kadar.

senin kötü aşkına rıhtımı inşa ettim,
kalbime çelikten bir kalkan yerleştirdim,
ki ne çare fayda etmez onuda aştı sevgin
kalbimi; feth ettin ben gene yenildim.

sanırım ilham perim sana yazdığım için kızdı,
kızma be perim o benim en çok sevdiğim kızdı,
deyince yumuşadı kulağıma fısıldadı,
kalbimden gelen sözler satırlarıma sızdı.

afilli kaldırımlar geri vermez gençliğimi,
o kaldırımlar anlatsın senelerimi,
anlatsa destan olur,anlarsın sefilliğimi,
ben aşkınının sefiliyim sen ise yönetmeni,

ve sibel
vakit geldi artık, hasat serüvenin sonu,
bu yolda tek değilim kalbim mazimizle dolu,
gücümün son demindeyim,vereyim son soluğu
seni hep seveceğim gücüm yetene kadar