4
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
1291
Okunma

En yakın ucurum kenarından atıyorum kendımı..
Ne rüzgar, ne yağmur, ne güneş…
Hiçbir şey umurumda değil…
Faili meçhul bir yalnızlık şimdi benim ki..
Yoklugunda vurdugum morfınler acımı daha hafıfletır şimdi..
Daha cabuk kabullenirim inan gidişini..
Şimdi..
En fiyakalı kelimelerimle seslenıyorum sana
Açılmayan perdelerin ardından..
Kararmış bütün sehir..
Bütün rüya’lar üstüme üstüme geliyor..
Özlemek yok buradaki sözlükte..
Kilit vurulmuş bütün kulaklara..
Yaşayan ölülerin sokaklarında.
Nefes alıpta veremez olmus ınsanlar..
ibrahim yılmaz
5.0
100% (5)