İnsanın babası, Âdem’den yana
Ateşi sönmeden, hep yana, yana
Damla, damla iken; döner tufana
Gönül; akıp giden, sevdanı gördüm


Aşkın dalındayken, gül gibi kokan
Aslanken ceylana, hal boyun büken
Bam teliyle tonlar, çile gam çeken
Gönül; çekip giden, sevdanı gördüm

Ansız bir bakışa, mazhar ah zara
Sınırsızca düşen, limitde dara
Dikilse de dağlar, bend kıra, kıra
Gönül; yıkıp giden, sevdanı gördüm

Issız çölde sere, alt eyler taşı
Feda muradına, bin yiğit başı
Gerçek harmanlayıp, bulutdan düşü
Gönül; döküp giden, sevdanı gördüm

Bazen çöllere nüven, deli sürgü
Gâh kör düğüm köze, alevden örgü
Yazımsız kaide kuralın, sade görgü
Gönül; bakıp giden, sevdanı gördüm.

Bir Leyla’sın yalnız, tevehhüm sonsuz
Kiminde âlisin, kimindeyse densiz
Gül bahçelerinde, dala har ansız
Gönül; yakıp giden, sevdanı gördüm.

--------------------------------------------------

yalanci deryada cana deger kalmamis
kim kimi seviyor artik anlasilmamis
ne saygi nede gercek sevgi kalmis
gonulleri hice sayip cekip gidenleri gordum...!!!!
Şair: kader kaderim





Mehtapsız yakamozlar gönül deryamda oluşmuyor     
Esintine dağlar engel, can özüm, hiç ulaşmıyor
Hayalim hep hatıranda, başka yerde dolaşmıyor
Tut ellerimi bitsin yedi senelik hasretimiz
 
Ay hep on dörtte en güzel, haziran da sen güneşim.
Peri güzelim; sevdam sen aşkım sen biricik eşim
Hasretinin gurbet ayrılığında sanki serkeşim
Sensizlik bitsin hayatta artık olsun vuslatımız hüseyin