I.



Altta boşluk bırakmamak için
Alıyorum çizgi halindeki tozu.


Ağlamamak için
Son kez gülüyorum
Son kez bir umudun iki santim gölgesinde
Senin için.

Senin için!



II.



Kendinden saklayamazsın
Elindeki bez parçasını
O parke taşlarına düşürüp
Gece boyunca sildiğin...(?)



Sabah çığlık çığlığa bir çocuk
Evinden sokağa doğru koşuyorsa
Bir kadın boyuna okşuyorsa saçlarını
Gökyüzünden...



-Anılarını satışa getiremezsin!-



III.



Beni vurdular.
Kötü adam gülüşleriyle
Tertemiz saçlarında senin
Kanlı firavun elleri.

Beni vurdular.
Sabaha kadar Beykoz’un
Bilmem ne sokağında.
Yedi dua ettim.
Islak avuçlarımda
Sarmaşık rüzgarları.



IV.



Umutsuzluk
Sigarayı kendi külüyle boğdu. (Yine)
Kirpiği yandı
İki kişiden birinin.
Sehpada hep bir şeyini unuttun.



V.



O gece uyudun.
Ben hep seni seyrettim.
Cama kuşlar çarpıyordu.









kıyıdaki adam
beykoz 2012