Yeniden aşk, deseler bana
Yok der, devam ederim yoluma…
İsteyen alsın yüreğine,
Büyütsün onu,
Yok; istemem ben
Teşekkürler bu defa…

Niye ki hem?
Öldürmeyen kurşun o!
En olmadık anda saplanıp bağrına,
Derini deşip hızla,
Ardından da iz bırakmadan,
Yol yordam sormadan,
Hazır olup olmamanı umursamadan,
Girer yüreğine ansızın bu küstah…
En usta cerrahların bile
Çıkarmaya cesaret edemediği,
Bir parçan olur bedeninde…

Bünyen istemez onu…
Mide bulantısı,
Dalgınlık,
Bir avarelik…
Hele ki aklın!
En kötüsü de onun hali…
Ve bir karıncalanma başlar zihninde…

Farkında değilsindir sen;
Bir bedende artık, iki kişi ikamet eder…
Ve yorulursun…
Hem de çok!
Çünkü aşk, yaşadıkça yüreğinde
Bağlar acıyı,
Ağırlaşır her geçen saniye…
İltihap tutar artık bir zaman
Bir kurşundur ya;
Bedenin, kabul etmez onu inatla…

Çünkü senden değildir o…
Durmaz uslu uslu;
Acıtır,
Yakar canını,
Yıkar bedenini,
Diri diri öldürür seni…

Sormayın bana işte daha fazla;
Aşk, bir daha mı?
Asla…

ZUHAL ERASLAN