Maziye daldı da yine deli gönlüm
Bir bir hatıraların canlandı gözümde

Şiirler içinde ağıtlar yakarken hasretine
Biliyor musun ki
O son gidişin bir türlü aklımdan çıkmadı

Sonra tarifi imkansız bir duygu
Acı bir hüzün sardı benliğimi

Dedim ya
Yine seni hatırladım da bu gece yarısı
Yaşanmışlık hikayesiyle kanadı gönül yarası

Tutmayan uykularıma teselli misali
Sana ait olan her şeyi karıştırdım
Tek deli gönlüm oyalansın diye

Yazdıklarını okudum yıllar sonra
Ve resimlerin de canlandı hayalin

Resimlerin ki;
Unutulmuş sanki
Sararmış durur ,eski püskü bir albüm arası

Resimler ki , renkli değil bir kısmı
Zaten zor seçiliyor yüzümüz
Sanırsın ki asırlar geçmiş üzerinden
Mazi yeniği oldukları besbelli

Solmuş sararmış her biri ,
Yıllanmış şaraba dönmüş rutubetten
Sen varsın diye
O küf kokusu bile insana iyi geliyor

Hangi resim elindeki diye sorarsan eğer
Bir bank ve bir ağaç altı oturduğumuz yer
Yanımız yöremiz yine birileriyle dolu

Hani bilmeyecek ya eşimiz dostumuz
"bir gören olsa ne der?.." misali
Güya belli olmayacak ya halimiz

Oysa ne kadar saklasak da yasak aşkımızı
Yine de duruşumuz anlatıyor aklımızdan geçenleri
Çünkü ne kadar saklarsan sakla
Çalınan mızrak çuvala sığmıyor ki

Düşünürümde zaman zaman
Şimdi kaç kişi bir arada
Kim kiminle yada nerde her biri

Söyler misin öyleyse göçmen kızı
Bakarken yırtık ve de yıllanmış olan şu resimlere

Ve her adını andıkça
Niye bu yürek sancıyor hala
Niye mahcubiyetinden ellerim titriyor ,
Ve niye hala yüzüm kızarıyor bilmem ki

KAŞİF KANİ ERTÜRK