Kıyam durmuş varlığı gün batımı yönünde
Öksürük nöbetini aksatmayan ciğerim
Pür neşe halay çeker gözlerimin önünde
Kafesimi zorluyor sormadan var mı yerim
Oysa neler düşündü sağlıklı her gününde
Ömrünü baki sanıp yüksekten uçan serim
Mukayese ederken şimdileri dününde.


Kendini zorlamıyor idrakta Âdemoğlu
Kalp gözünü kapatıp beyhude dolanıyor
Üstünlük taslıyorken cinsine kızı /oğlu
Amel yaftasındaki namıyla ulanıyor
Gündüzü gece olmuş sanki adı Köroğlu
Yanlış yola saparken dimağı bulanıyor
Manasız ısrarında hatalı insanoğlu.


Asi olanın sonu cehennemde bir kuyu
İsyankâr tavrımızdan arınsak bile bile
Kuran’ı yol seçenin kötü olur mu huyu?
Şerrin altında hayrı ayırsak iman ile
Öfkeli bedenlere sıçrasa abdest suyu
Tevekkülle uslansa saatler bundan böyle
Hakk adıyla coşarken yüreklerde sağ duyu.


Tek sıkımlık canımda pişmanlıkla yunuldum
Arımdan kızarsam da bıkmadan tövbe ettim,
Simsiyah bir gecede yalnızlığa sunuldum
En hakiki aşk deyip Sahibimi zikrettim;
Rabb’in adını anıp derdime şifa buldum
Aklımı tımarlayıp binlerce kez şükrettim
Yaradan’ın lûtfuyla saadete gark oldum.


17 Nisan 2012/ NÜS