Eşsiz çiçeğimdin, gönlümde açtın,
İçin için ağladın, yüreğimi dağladın...
Sen ağlarken ben nasıl gülerdim?
Belki bir gün anlarsın beni.

Sen unuttun belki beni,
Unuturum sanma seni,
Bu satırlar bile ıslandı şimdi…
Belki bir gün anlarsın beni.

Boynum bükük, gözüm yaşlı,
Yanıyor yüreğim kanlı, yaşlı,
İmkân olsaydı durur muydum şimdi…
Belki bir gün anlarsın beni.

Uzaktasın, haykırsam duymazsın,
Sana seslemişim bu satırlar olsun;
--hiçbir şey bildiğin gibi değil…
--herkes sen değil, senin gibi değil…
--keşkeler çare değil…
--keşkeler senin için geçerli değil…
--arkama dönüp baktığımda sen varsın başkası değil…
--o zaman beli ki şimdi değil…
--inan bu SON değil…
Bir gün anlarsın beni.


Hazan hep bana vurdu, baharımda soldum…
Günlümdeki nadide çiçeğimi hiç kurutmadım…
Bir gün olsun seni unutmadım…
Belki bir gün anlarsın beni.


Cengiz KORKMAZ