Sarıldıkça makaraya karmaşık hüzün, göçe vurulur ipek yolları
Çatıya düşer damla, bedeviler toplar ölümlerden arta kalanları
Ölüm haberleri geliyor uzaklardan şimdi, ağıtlar yüreğe pranga
Damla damla büyüyor öfke, kurulacaktır mutlak o insani manga.

Ajanslar yorgun, öfkeler bıçakta biriken kan, susmuyor tetikler
Son olsun çığlıklar, bu acıya dayanmıyor artık en sert çelikler
Kanınız yerde kalmaz, mekânınız cennet olsun Mehmetçikler
Öfkesiyle yıkar o inlerinizi başınıza yiğit Fatmalar, Ayşeler.

Tezkere elde bekleriz, dilimizde isyan, yüreğimizde tafra
Düğün alaylarına kan bulandı, çocuklar bastırıldı mayına
Hain pusular bitmiyor, kalleş insanların cenneti oldu dünya
Türkülerde ağıt, şarkılarda yanık bir koza olduk bir çırpıda.

Duy sesimizi Ankara, dindir ana babaların gözlerindeki seli
Bu bizim davamız, karıştırma işimize ne Amerika, ne Brükseli
Kış olsa da mevsim, aşarız engelleri, kırarız bir avuç hain eli
Bendimize sığmaz taşarız, şimşek olup çarparız o kimliksizleri.

Türk’üz, yüreğimizdeki öfke depreşmekte, iki kere iki biliriz dört eder
Biliriz haddimizi, susuyorsak bilinmeli ki, suskunluğumuz bile keder
Bir olur, binlere bölünürüz, aşarız o çakal yuvalarını bize bir gece yeter
Sevda ülkesinin çocuklarıyız biz, huzurumuzla oynayan yanlış zar seçer.

Selahattin Yetgin