Bir güzel’e yolum düştü yanarım
Söz dinlemez oldu gönlüm ne çare
Bir ses duysam onu geldi sanarım
Söz dinlemez oldu gönlüm ne çare

Viraneye döndü bahçeler bağlar
Kalemim yazdıkça gözlerim ağlar
Boşa geçti gitti en güzel çağlar
Söz dinlemez oldu gönlüm ne çare

Bir zalıma yolum düştü yanarım
Söz dinlemez oldu gönlüm ne çare
Bir ses duysam onu geldi sanarım
Söz dinlemez oldu gönlüm ne çare

Kapandı yollarım boranda karda
Hayırsız yar koydu ah ile zarda
Garib bülbül gibi kalmışım darda
Söz dinlemez oldu gönlüm ne çare

Daim gözyaşımı kattım aşıma
Dünyam karardıda çöker başıma
Bağrıma bastığım sabır taşıda
Söz dinlemez oldu gönlüm ne çare

DURAK’ım der beni candan bezdirdin
Mecnun edip ardın sıra gezdirdin
Ne yaptımda sana adım çizdirdin
Söz dinlemez oldu gönlüm çare..

Durak YİĞİT
Gönüllerin Şairi
KOCAELİ