3
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
2258
Okunma
Çocukluğumdan hatırlarım
Burkulduğunda ayağım
Nasılda sızlar acırdı
Çaktırmazdım pek
Saklı köşeleri
Sulardım.
Şimdilerde
Burkulunca yüreğim
Daha beter acısa da canım
Nereye gitsen ağlayamıyorum
Sel sel birikiyorum içimde
Taşamıyorum
Boğuluyorum.
Kırlar var oysa içimde
Irmaklarda içimde çağlıyor
Çiçekler yetişiyor renk renk
Boyunları bükükte olsa
Güzeller hep
Seviyorum.
Hüzün çiçekleri koydum adlarını
Biraz bana benziyorlar…
14 Nisan 2012 / Cumartesi – İstanbul
Neyzence Şiirlerim / Neyzen Muharrem Ali
5.0
100% (3)
Cevap Yaz