eli tırpanlım
neden azrail’den korkarlar da senden korkmazlar
düşündün mü hiç
bu leş yiyen akbabalar
emek içen ağbabalar
üstelik
senin ekmek teknenin sembolünü
can alıcının eline vermekten utanmazlar



eli balyozlum
neden senin kızın atlar gökdelenin başından
nakış nakış vurduğun
tuğla tuğla diktiğin
soğuk kış gecelerinde rüyalar kurduğun
düşündün mü neden senin yavrun



eli manivelalım
dürterken bin santigrat fırına kol gibi demirini
eriyen kim
eriten kim
incelen
etin kemiğin
neden senin elinde hep ucu kancalı ağır demirin
kendine döndün mü hiç
düşündün mü



eli oraklım
pıtrak otları temmuz’la kubaşığa giderken ciğerine
perişansın keçi geçmez dağ başında
orağın yanında çekiç yok
düşün korkma
ilenme
suçlu sen değilsin kendine bilenme



hey...gidi pineci emmim eli biz’lim yumağı mumlum
hangi karın tokluğuna bu çarıklar
kucağını doldurmuşlar
olmaz mı sana hiç malüm



emeğim
terim
gücüm
bileğim
emperyallerden yana şeytan
ne diyeyim





kasım