// ayaklarıma prangalar vurmuş bu şehrin her köşesi
ne ben gidebiliyorum uzaklara
ne de terk ediyor beni gözlerinin gölgesi //



şimdi notası bozuk bir şarkı düşüyor dilimden
kına kokuları yağarken hasretlerime birer birer
düşlerim kendi kendine dara çekiyor maviliklerimi
ben bu kadar susamışkan o masum çocuk gülüşlerine


nereye baksam her köşe başında tek sen varsın
kaçmanın (s) aklanmanın yolu yokmu söyle senden
ellerimde umursamaz bir vedanın tanımsız keder izleri
yosun tutmuş şu hayatım senden sonra ki her güne



// oysa ki maviyi sarıyı pembeyide bilirdi bu yüreğim
gittiğin o günün imzası siyah olmasaydı eğer //



şimdi karşıma eskimiş köhne trabzanlar çıkıyor bir bir
ürperiyorum şehrimin bu kirli çıkmaz caddelerinden
ve avuçlarımın ayasında saklanan düş kırıntılarım ağlıyor
sararmış resimlerde ki yüzün düşerken gözlerimden



sahipsiz bir hüzün yakalıyor beni gittiğin günün ertesine
şafaksız sabahlarıma yine seni beklerken hep hasretinle
yamaçlarıma düşen yağmur değil ah yine özlemlerindir
ve hep bir keder sarmış beni sığındığım senlerimden




// ey benim deli mavim ne zaman bitecek bu kederler
madem gidecektin neden hayalini de götürmedin şehrimden //



...........aysu.........