Bu gece karanlığımda
Gözümden süzülen iki damla yaşa,
Sesin karıştı sevgili..
Sen bilmezsin, bilemezsin sensizliğin amansızlığını.

Kaç zamandır hasretim gülüşüne
Sohbetini, kızgınlığını, bazen tavrını özlüyorum
Oysa bunlar aylardır o kadar uzakki bana
Bir varmişsin, Bir yokmuşsun gibi.


Öluyor içimdeki bütün umutlar
Bezginim, yorgunum, bitkinim.
Hani azrail kapimi çalsa al canimi diyecek kadar.
Sensizlik girdabında boğuluyorum.


Sonra daliyorum hatıralara.
Sabahlara kadar konuşmalarımız
Kimi gün gülmüşüz, kimi gün iki damla yaş dökmüşüz.
Bazende çocuklar gibi küsmüşüz
Dert ortaği olmuşuz, kimi zamanda yol arkadasi.
Ne çok şey yaşanmış.... Ve bir o kadarda yaşanacak çok şey var.


Mesela dudaklarım düşmeli avuç içlerine,
Omuzlarına gözyaşlarım düşmeli
Gözlerine gülüşüm değmeli
Kokum teninle birleşmeli.
Dilin türkülerimi söylemeli.
Yani yüreğin, Yüreğimi his etmeli.


Ey yar ya şimdi tut ellerimden
Sensizliğimi yüreginde var et.
Ya da vazgeç bu sevdadan beni azat et...!


Gül Özcanli..