Çalsın gramafon plak köhne meyhanelerde
Artık alıştım aramıyorum seni şimdi nasıl nerde
Sevgide aşta değil amma biliyorum biliyorum
Senle buluşacağız gamda dertte ve kederde

Meyhaneci kapatsa kapıları söndürse lambalarını
Artık önemsemiyorum baş ağrılarını iç yanmalarını
Öyle büyük dertlere düştüm ve alıştım ki
Önemsemiyorum görenlerin beni sarhoş sanmalarını

Sabahlarım titrek sokak lambalarının aydınlattığı
Sokak çocuklarının mekan tuttuğu otobüs duraklarında
Yaşlar dans eder savrulur ordan oraya damla damla
Kirpikler donar gözler şişer bir gül belirir yanağında


Elimde bir rengi solmuş zar zor şeçilen yırtık resim
Kar yağar inceden inceye örter üstüm beyaz nevresim
Hatırlamıyorum kaç yıllar nice aylar geçti kaç mevsim
Artık tükendim ama senden asla vaz geçmedim bilesin

Ekrem MADENLİ
11/04/2012