Deli deli düşünüyordum yine..
Kendimi birden kanımda buldum
Evet evet doğru …kanımda..
Kanıma girmiştim

Ve hızla akan bir nehir gibi
Süratle ilerliyordum
Tempolu bir müzik vardı kulağımda
Saat tiktakları gibi
Yükselip alçalan dalga sesleri gibi
Ritmik bir ses
Sanırım
Evet evet
Mozart bestesi bu
Sörf tadında bir yolculuk
İlerliyorum

Tüm beyaz küreler benle ilerliyor
Kırmızı küreler eşlik ediyor
Sahi ben şimdi kan hücresi miyim ?
Rengim ne benim ?
‘’Renginin ne önemi var aptal ! ‘’
Dedi yandan bir ses
İrkildim
‘’ Önemli olan kir pas içinde olduğun
bu yüzden arınmaya gidiyorsun ..’’

----Ben mi _?
----Arınmak ..!

----Nasıl olacak bu iş !

Gülüyordum ..keyfim yerine gelmişti
Arınacakmışım
Demek ki bildiği bir şey var
İçimin daralması bu yüzden demek
Demek ki temiz değilim
O halde yola devam
//Bizimle birlikte geleceksin
Kalbe gidiyoruz
Kalp arınma yeridir
Kalp bize kapılarını açar
Kapılardan geçeriz
Raks vardır kalpte
Aşk vardır
Son kapıdan çıkarken
Arınmış ve aşkla sarhoş çıkarız
Ve sonra defalarca defalarca defalarca
Kirleniriz
Ve kalp bizi defalarca defalarca defalarca
Arındırır

Bunu bilmiyor muydun ???

Amma cahilmişsin //
dedi …

Subhanallah !!!

Ben cehil miyim
TÖVBE....

Subhanallah !!!

Bilmez olur muyum hiç …
Biz insanlarda biliriz.. kalbi , gönülü ,
ARINMA YOLU’nu ,
HAC cı, KABE yi,
Mekke yi, medeniyeti…

Lakin kendi gönlünde ki
Putlarını yıkmayan
Yüz bin defa gitmiş dahi olsa

Bir kere bile
Görememiştir
gerçek KABE yi …
Tüm kanım feda olsun İnancıma…