/Kadınları ağlatırken iyi düşünün.Dökülen gözyaşları kıyametin habercisidir./

Kadınlar elleriyle değil
Önce yürekleriyle sever

Her kadının kirpiğinden dökülen gözyaşlarınn tuzu
Yakar kabuk tutmayan yaralarını

Yükseklerden düşünce kanatları kırılır
Önce hayalleri üşür
Sonra düşleri donar kadınların

Ölü kuşlar bakarken tepesinden
Sağır gecelere gazel okumayı dener yanık yanık

Pınar başındayken susuzluktan yanar
Kana kana içse de
Abı-hayat suyunu
Sönmez yüreğinin yangını

Vurulunca aşıklar sırtından
Yağmur biriktirir göz pınarlarının derininde maşuk
Düştüğü yeri yakmak için
Kırk ikindi yağmurlarını bekler

Denizin dibine bırakır yaşanmışlıkları
Tutulmamış sözlerin ve yeminlerin
Vebâli bile
Onun omuzlarına yüklenir
Sessizce bunu da kabullenir

Kanasa da yüreği

Ezelden beri üç maymunu oynuyor kadın

Gerçek kadınlar
Bedene dokunmadan yürekleri ile sever
Bu yüzden ağırdır sevmeleri

Efkârlıyım bu gece dokunmayın düşlerime
Yüzleşiyorum yüreğimle

Son söz olarak ne der kadın

Tut ki sûr üflendi yâr
Alemler secdeye durmuşken aşkın ateşinde
Kıyamet kopsa ne çıkar

Eyvallah mirim
Bu şiir de kadına özel

DENİZ_DERYA35