Öyle
sona doğru hızla akıyoruz

hızla tüketerek hem de

amannn düşünmemek gerek fazlaca
eni sonu beyaz kefen
oh mis gibi.... ^_^

(şahaneydi mirim, insanı fena halde dürtse de.)

umutlu gördüm seni.. hem de çok.. birde şükretmişsin.. güneşe soluduğun havaya ne ister başka insan demek geldi içimden.. saygılarım her daim..

Umut her zaman vardır. Hder zaman.
Hatta göremediğin yerlerde bile...

Şair öldüğü gün şiir bittiği gün yaşamanın anlamı kalmaz.Şair ölümsüzdür.Beden ölse bile duygular ebediyyen yaşayacaktır.
Tebrik ederim.

Her olay bir nedenle var olmaktadır.Başımıza gelen her kötü şey aslında daha büyük kötülüklerden bizi korumak içindir.Yaşadığımızda en kötüsü dediğimiz olay bile bır süre sonra iyi ki boyle gerçekleşmiş dedirtmistir cogu zaman bize.Şairler, sanatçılar duygularını yansitabilmeleri itibari ile seçilmiş insanlardır.Bır toplumu yönlendirecek ve O'nu sekillendirecekte sairler, yazarlardir.Çağlayanın başında üzerimize gelen saçma görünen akışın da bır nedeni bulunmaktadır.
Şairler, yazarlar kısıtlanıyor olabilir ya da umutlarını zaman zaman tükenmiş hissedebilirler ama en verimli bır avuç toprak olduklarını her zaman bilirler ve toplumu yönlendiren ışık olmakta üstlerine düşeni yerine getirirler.Boşluk doldurulmak içindir ve bır başlangıç ifadesidir unutulmamalıdır.

Dedirtti şiiriniz, karamsar bır iç cekisti, işleyiş güzel ve akıcı, sözler anlamlı.

Kutlarım

Saygılarımla
GC7

:))teknik bır sorun pardon iki kere gitmiş aynı yorum...

Saygılarımla

GC7



Gülaz tarafından 4/9/2012 1:52:36 AM zamanında düzenlenmiştir.

Sen Yarada'na ve gönderdiklerine inan; gerisi teferruat Şair ! Gerisi teferruat !

belki boşluk değildir,belki bir zamandan,başka bir zamana geçiştir.belki de herşeyin en anlamlısı ordadır,belki bu üzerimizdeki eski bir esvabtır ve ruh yeni bir esvab'a ihtiyaç duymaktadır
güzeldi eser sorgulattı
tebrikler

İsimsiz şiirler-11




En büyük korkum
-Ölmek değil-
Ben falakayı çarmıhı
Elektriği iyi bilirim
Acıdan da değil korkum

Ayrılıklar da geçicidir
Gün olur gider
Ve döner yeniden
En büyük korkum bunlar değil
...
Bir gün
Bu kalem
Bu sayfalara
��Şiir bitti�� gibi
Bir şeyler karalarsa
-Ve oda bir başka şiirse aslında-
Artık umut yok demektir
��Umut yok�� demek
Her şeyin bitişidir
Ömrünü verdiğin davalar
Nasıl yerle bir olmuşsa
Ömrünü verdiğin sevdiklerin
Ömrünü
İnsanlığını
Umutlarını
-Ruhunu hatta-
Peşkeş çekmişlerdir birilerine
...
Bozkırın ortasında
Kendini orman sanan
Bir meşe ağacı
-Aptal bir meşe ağacı-
Ne kadar dayanabilir yalnızlığa
Bir şair şiirsizliğe
Toprak susuzluğa
Ne kadar dayanabilir
...
Bir meşe ağacıyım
Bozkırın ortasında
Bir şairim
Şiir yazarım �Şiirse eğer-
Toprağım ben
Yağmur duası bilmem

Tanrıya şükür bitmedi her şey
Görecek güneşimiz
Soluyacak nefesimiz var henüz
Var söyleyecek türkülerimiz

Lakin
Her şey bitiyor
Bir sona koşuyor her şey
Top yekun
Bir çağlayanın başındayız
Aşağısı nasıldır
Nasıldır boşluğa asılı kalmak

İşte en büyük korkum
Bu deli akıştır
Bu durmayan akış
Bu kontrolsüz
Bu dolu dizgin
Bu serseri akış
...
Top yekun
Bir çağlayanın başındayız
Bir meşe ağacı
Bir şair
Bir avuç toprak

Anlatması zor duygular içindeyiz






savrulmalar.

Evet bir şairin anatomisi, şair ve şiir, toprakla su gibi birbirinden ayrılamazlar, dizelerden bu yorum çıkıyor.Değerli kaleminizi kutluyorum.Yunus diyarından selamlar.Puanım tam.