Yüreğimde geçmişe dair sebebsiz bir özlem var bugün
Toplanmış tüm güzel anılar , gülümsemler , ziyarete gelmişler aklıma
Kişi hasreti de üst düzeyde..
Ben geçmişimi düşündükçe , buna karşılık kaybediyorum hayallerimi
Geleceğim geçmişime hasret , geçmişim geleceğime düşman sanki..

İçimden çıkıp gitmek istiyorum bugün ,
Düşürmek istiyorum bilerek yalnızlığımı
bir daha bulmamak adına yol kenarında..
Pis mahluk , gölgemle iş birliği yapıp bitirmek istiyor beni..
Kanar mıyım samimiyetine yalnızlık ?

Ama gerçekten bugün içimde geçmişe yatalak bir özlem var..
Hafif çirkin bir yorgunluk belirtisi yüzüm de ,
Kollarım da hayatın keskin ihanetleri ,
ayaklarım da igneli kaldırım izleri ,
gözlerim de geçmişin korkunç gölgesinin portresi..

Geçmiş her ne kadar tebessüm ettirse de yüzlerimiz de ,
Bazı yerleri ağlatmaktan beter ediyor..
Hem güldürüyor bizi , hem acı çektiriyor..
Düşünsek yüreğimiz sızlıyor , düşünmesek anılar terk ediyor..
Ne boktan iştir bu , napmalıyım hala anlamadım..
Çaresizim bugün
Anlıyor musunuz ?

Tarık Nohut (Te-İki)
|Nisan 7’-17:27