yapabildiğim bu ne yazik ki
sen giderken tebessüm edemiyorum ben
içimin alevi yüzüme vuruyor çünkü
her ne kadar yanaklarımı ıslatmasın diye uğraşsam da gözyaşlarım için
yüreğimin en derinine birikiyor gizliden
anlamadan anlayamadan
yutkunuyorum hep
boğazımda kelimeler birikiyor sen görmeden
GİTME KAL diyesim geliyor
susuyorum sonra
gitmek istiyorsun biliyorum
mecbursun bıraktıklarına sarılmaya
onları mutlu etmeye mecbursun sen
peki ya ben....
ben be sevdiğim
ben nasıl yaşarım şimdi sensiz bu kocaman şehirde
nasıl dayanırım bu ÖZLEM denen kahrolası duyguyu her gün içimde biriktirmeye
görmek istedikçe görememeye
söyle.....
ben nefessiz kalıyorum senin adımlarını sayarken gizlice..
görmüyorsun..
gidiyorsun..
.tek tek kurşunlar yağıyor üzerime
gözlerinde son kez kendimi gördüğümü bildiğim halde
hep orada kalmak istiyorum ya yine
bu fikir alışamadığım tek düşünce
SENİN KAYBOLUP GİTTİĞİN O SON YERDE.....