Aslında nankörüz Bibi bileyon mu - biliyor musun- ? Etrafımızda, hayatımızda sahip olduğumuz o kadar değerli insanlar yahut bir şeyler var ki kıymet bilse, bir ömür gam çekmez insan. Bilmiyiz - bilmiyoruz- ama...


Sabah uyanabilmek misâl, ne kadar da önemli değil mi hem de sağlıklı bir şekilde. Peki kaç birimiz bunu aksatmadan şükr ile dile getiriyor ki...


Bu kadar dert neyden sanki neyden...


Sen ilâhi demişken.


Bu ara dilime bir ilâhi takıldı, dinlerken yüreğim yerinden fırlayacakmış gibi oluyor. Bir kesim pek tasvip etmese de Allah'ı hatırlatan her cümle kıymetlidir nazârımda. Dur bak azıcık yazayım sana da.



Ney sesi, kaval sesi perîşan eder yüreği, ağlamakla sevinmek arası bir şey olurum ama ad veremem hâle...


Bak bakalım:


" Mesnevî'den ders aldım, oldum Mevlâna gibi.. ucsuz ummana daldım döndüm Mevlâna gibi...

Yüceldim döne döne, umudum hep o güne... giderken o düğüne gülsem Mevlâna gibi...

Hayrânî der aşk versin, Şems gibi yoldaş versin... canlar kemâle ersin ersem Mevlâna gibi..."



Sen de biliyorsundur belki bunu ama ne kadar güzel değil mi....


"Hayrânî der a ş k versin Şems gibi yoldaş versin..."


Cümle cihâna inşallah...


Ve dediğin gibi!

Güzelliklerimizin farkında olmadıkça ne huzur bu diyârda ne öte diyârdadır. Akl o ki yüce o ki bilsin kendini, evrenini, dinini, ilmini vesairesini...




Şimdi beni uğurla he mi, selâmetle kalasın...


Duâ ile...