(1997 Kadıköy )

Bakışlarını kaçırma ne olur, gözlerime bak !
Aşkı yaşayalım , yalnızca , bakışarak , bakarak ,
Işıklar ! bir yıldız gibi renkli ve parlak ,
Eskisi gibi , Onun gözlerinden , kâlbime ak .

Gönül feryadım hiç dinleyen yok mu ?
Kâlbime saplanan bu , zehirli bir ok mu ?
Bir kere sev desem Ona , acaba çok mu ?
Ben aşkına susamışım , acaba sevgilim tok mu ?

Üzüldüm , ağladım , yıllar sürdü yasım .
Göçüp gitmek istedim , toplayıp , tarağım , tasım ,
Ağlamak istesem yazık ki , göz yaşım akmaz ,
Terk’i diyar etmek istesem , bağlar bırakmaz .

Bitmedi çileler, bitmedi kuşku ve derdim ,
Gül diye bilerek , güzel bir goncayı derdim .
Manasını sormadan , işveli , bakışlarına kandım .
Bir tutkuya kapıldım , yıllar yılı , yandım da yandım .


Gündüz de , gece de , olmazı olduran düşler görürdüm .
Hevesle , bir gelin , bir duvak , süsler görürdüm .
Gözlerim , gözlerine öylesine takıldı kaldı .
Uyanınca yüreğim , derinden, bir başka yandı .

Sensiz hayat bir zindandır bilesin .
Akar ise göz yaşlarım , belki silersin ,
Işık olup hayatıma tekrar giresin ,
Güneş gibi yaşam boyu hayat veresin .