2
Yorum
4
Beğeni
4,4
Puan
1484
Okunma
Sen şimdi böyle çekip gidiyorsun ya
Ardına bakmadan
Ben değil de
En çok
Her sabah içinden bir kaşık kahve alıp
Mavi fincanına doldurduğun cam kavanoz seni özleyecek
Sana bir daha keyif veremediği için
Bana gücenecek
Belki öfkesinden
Ben ona dokunduğumda
“Dokunma bana” deyip
Kendini yere atıp
Kendini paramparça edecek
Ben cam kavanozun ölümünü izlemek istemesem de
Unufak cam kırıkları
Parmak uçlarımdaki kanı hürce öpecek
Canım işte belki o zaman biraz acır…
Buna hakkın var mı?
5.0
86% (6)
1.0
14% (1)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz