Bağdadi Cüneyd geldi bu sabah evime
Dedi: - Babam ağladı
Ağladı kıymetli ömrünü
Allah adamının beğenip almadığı
Gümüşler için geçirmiş olduğunu
Anladı,ağladı;ağladı,anladı.

Cüneyd gitti o adama
Dedi:-Aç kapıyı,aç da al bu gümüşü
Dayı dedi:-Almam,geri götür onu.
Bağdadi konuşunca
Dünyanın tüm gümüşleri ve altınları sustu.
Konuşunca Cüneyd: varsıllar ve yoksullar da!
Kapılar açıldı,verilecek verildi bu cevaba:
-Babamı gümüşlü kılıp
Vermesini emreyleyen,Allahın adaleti idi.
Seni ise gümüşsüz kılıp
Almak ve almamak arasında serbestleyen
Yine aynı İhsan idi.

Dayı dedi:-Gümüşleri kabul etmezdim amma
Cevabın kapımdan girmiş idi.
Cüneyd ‘Bağdadi’ oldu.
Bağdadi oldu asrın kutbu
Tesbihe veliler dizmiş idi.
Otuz sene tek bir kere
Salatı cemaatsiz kılmamış
Gören de olmamış idi.
Cüneyd bir konuştu
Tüm gümüşten ağızlar sustu.
Arılar bile ölse insanlar aç iken
Cüneydler olmayınca
Halklar ne yapsın idi.

Bülbülü gören bir tek ,onca kul var iken
Çamaşırcının kızı imiş: vezir ne yapsın?
Güneşi görmüş kişi lambayı
Irmağı görmüş dereyi ne yapsın?
Cüneydi görmeyenin
Aydın denileni Işık sandığı gibi,gibi,gibi.

Olaydı da Bağdadi ; yazaydı köşeleri
Sormuşlar: ‘Allah için’i nereden öğrendindi?
Sakal kesen berberden,demiş.
Allah için deyip çalınca kapısını
Kaldırmış koltuktan ülkenin kralını
Berber meğer:’Allah’denilince
Unuturmuş,kimmiş muteber!
Ve koltuğa Allah için’i oturturmuş.

Bağdadi deniz
Onu bilenler ah ne azız
Dalarsak zannetme çıkarız
Dalan bir,dalmayan bin pişman.
Kul;su istemeyi bilmeyen bir sabi imiş.
Ne dese anlatamamış derdini
Su verilince ona kanmasından
Ne olabilirmiş daha tabii.
Kul duayı da bilmeyen bir balık imiş.
Ne diye gezermiş sularda?
Lakin sudan çıkınca ölmesinden
Ne olabilirmiş daha başka?

Sabi su demeyi öğrenene
Balık dua etmeyi bilene dek
Sular çekilmemiş:elhamdülillah.