2
Yorum
0
Beğeni
3,5
Puan
1759
Okunma
Sana hasret saatler, yağmur yağınca başlar
O güzel hatıralar, sen gidince yavaşlar.
Ruhum buna alıştı, sonbahara eriştim
Ölümüme ağlama, ölümüne sevmiştim.
Sızlanmak neye yarar beyhude geçti ömrüm
Terkine yas tutarım ağlasın iki gözüm
Sararan güz yaprağı ben sandım ki yeşilim
Ölümüme ağlama, ölümüne sevmiştim.
Ben sana ne yaptım ki; bırakıp gittin ele
Şimdi çok mu mutlusun, geziyorsun elele ?
Seni canım bilmiştim uğruna can vermiştim
Ölümüme ağlama, ölümüne sevmiştim.
Ömrümün baharının solan güllerisin sen
Gazele dönen güller önümüzden çekil sen
Hayatım senin gölgen ne güzel de gezmiştim
Ölümüme ağlama, ölümüne seviştim
KÖKSAL GÜNDOĞDU
5.0
50% (1)
2.0
50% (1)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz