0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1248
Okunma
Bülbül’ün ağ gül’ü sararmış solmuş,
Dalına kurt düşmüş yaprak kurumuş.
Viran olmuş bağa baykuşlar konmuş,
Kelaynak kuşunu kalmış bu dünya.
Bülbül gülü sevmiş kader demişken,
Hasreti dert edip keder saymışken.
Yalansız riyasız can’dan sevmişken,
Bir günlük aşk’lara kalmış bu dünya.
Bülbül gül elinden kalmış biçare,
Avaz’ı tükenmiş gitmiş ne çare.
Kanadı kırılmış yürek bin pare,
Hayına soysuza kalmış bu dünya.
Gül bülbüle bülbül gül’e muhtaçken,
Aşka muhabbete sevgiye açken.
Bir gül’ün kokusu ruha ilaçken,
İte uğursuza kalmış bu dünya.
Herhal;ahir zaman gelipde çattı,
Dünyayı zalimler sardı kuşattı.
İyilere güneş doğmadan battı,
Vicdansız hakim’e kalmış bu dünya.
TİRYAKİ arıyor ahde vefayı,
Süren sürüp gider zek-ü sefayı.
Çok yüzlüler mekân tutmuş dünyayı,
Rotayı şaşırmış kalmış bu dünya..
30 Mart 202
23.01
İSTANBUL
