Gidiyorum bu şehirden...
Alaca karanlıkla birlikte yola çıkıyor acılarım...
Yalnızlığımıda aldım koluma...

Bir o bırakmadı zaten beni; birde senli düşlerim...
Hatırlarmısın bu şehri sevmiyorum derdim sana hep.
Bu şehri "Sen" sevdirmiştim bana...
Şimdi yoksun en başta olduğu gibi yalnızım yine bu şehirde...
Anılarım ve Yalnızlığım...
Bir onlar bırakmadılar beni...

Her düştüğümde Sen tuttun elimden,
yani senli düşlerim tuttu elimi...
En karanlık gecelerde hatıralarım ,
aydınlattı odamın zifiri karanlığını..

Yokluğun acıtsada canımı,
Sevdan sarıyordu yaralarımı...
Ama sen bilmiyordun..

Aslında Sen Seni Sevdiğimide bilmiyordun...
Bilmek istemiyordun, kabul etmiyordun...
Sen var olmamıştın hiç bende....
Bir boşluktu sevdiğim, dipsiz bir kuyu,
karanlık bir girdaptı...

Bigün geldiğin gibi gitmiştin,
sessiz sedasız ve habersiz..
Bir haber beklemek aptallıktı biliyorum...
Hiç habersiz gelişin gibi habersiz gidişini bilmeliydim...

Ve biliyordum...

Bilmek neyi değiştirdi ki?
Hiç koca bir Hiç... Hiç bir şeyi değiştirmedi...

Gelmiştin Sevmiştim...
Burdaydın Seviyordum...
Gittin ve ben hala Seviyorum....

Yanımda değilsin biliyorum ama Yüreğimdesin...
Ben bununlada yetiniyorum...

Sen Elindekiyle,
Sana Kalanla Yetinmek Ne Demek Bilirmisin?

İLHAN KAN