hayrettin taylan

S’açlarını adımla topla çıkarma yap uzaklarımızdan
asırlar sonra yüreğinde kaynıyor sevgi sularım
beklenti bulantı serumunda yar oluyor
fırsatların soyut gölgesinde ben oluyor aşk
habersiz hayaller yapışıyor sen duvarına
kendine gitme sayfasında silinmez ilgiler akraşır
Vuslatın valizini hazırlar sana kader
Birikmiş kederlerini Akdeniz aklarıyla s’akla
Bir İstanbul hülyası yüzüdürür seni aşkla
Yıllanmak isteyen bir halin rengini seçsin yazgı
Kavuşmanın gülleri açılsın bahtının son aynasında
Biraz beni görsün iç gözünün sevgi ışıltısı
Biraz alışsın sıcaklığının mevsim dehlizimde
Biraz ısınsın güzelliğinin iklimi künyemde
Biraz seni yazsın yazgının gün sayacı
Biraz seni yaksın güllerin k’özleri
Biraz beni okusun bülbüllerin sözleri

Etna gibi arada değil hep yakarsın sevgin
yanan bir geleceğin süzgecinden geçirsin ilgin
Silmesin sular gönüle şifrelenmiş yazılmışlığımızı
Lavlarla yazdım içimdeki seni
Hangi gönül su
Hangi su gönül
Belirsizlik ,kararsızlığın sızısında
Uzakların yakınlarımın sözlüğünde
Aşka yeni anlam oluşun sessizliğindesin
Bir yanın benden kalsın, bir yanın senden