Sensizliğin ve gecenin siyahlığından arta kalan
yorgun yüreğimle yazıyorum .


Bütün sözlerim çıkmaz sokakların arkasında ki
sana .

Yoğun bir sessizlik düşer yüreğime
Çığlıklarımı duymazsın
Bilmezdin ki sensizliğin kalp acısını
Halim kötü şimdi çocuk
bilesin ...

Her gün ölen umutlarım-sın
Aldanışlarım gelir sana
Ve salak saçma inanışlarım
Bütün her şey soğuk aslında
Nasılda inanmışım,aldanmışım

Kimliğimi gittiğin gün kaybettim
Gidişini hala anlamadım çocuk
Sebebi yok
Sebebimiz olmamıştı .

Yazdıklarım sana ;
İsyan değil
Nefret değil
Benimkisi ;
Hüzün,
Özlem sadece ...

Ben kimim ?
Ben nasıldım çocuk
Ben kayboldum
Ben kendimi sende kaybettim

Aynalara bakamıyorum
Yüzüm,sen gibi bakıyor
Kaçıyorum kendimden
Biraz ben bıraksaydın
Ben yine gidişine dayanırdım

Ve Ben ;
Beyaz sayfalara seni yazan
Küçük,hokkabaz,sıradan
Şair’im ...

Şimdi şiirlerimin yarasına
Mutluluk olmaya
Gel ...

Küçük,hokkabaz,sıradan
Şair ’ Rüzgar Ç. ’ ...