En çok yalnızken senden nefret ediyorum
Beni yalnızlığa iten içimdeki bitmeyen aşktan
Aşkın yarattığı çaresizlikten...
O çaresizlikte bile seni düşünmekten nefret ediyorum

En çok ağladığım zaman senden nefret ediyorum
Hıçkırıklarımda boğulurken senin umursamadığını hissettiğimde
Her damlası sana dair olan içimdeki yağmurların
İçimde yarattığı nehirde boğulurken
Seni düşünmeyi bırakamamaktan
Seni daha çok sevmekten nefret ediyorum

Ben En Çok gecelerin gündüze dönüşüm vaktinde
Nefret ediyorum senden
Yine sensiz güneşe merhaba demekten
Her merhaba dediğimde hıçkırıklara boğularak
Seni beklemekten..
Beklediğimde ise gelmemenden nefret ediyorum



........




Aslında ben en çok senden nefret ediyorum
Aşkı bana acı bir şekilde tattırdığın için
Her solukta yalnızlığımı bir daha hatırlattığın için
Ağladığımda bir daha vurarak hıçkırıklarıma sebep olduğun için
Hayatımdaki mutsuzluğun sebebi olduğun için
Ben en çok senden nefret ediyorum

Aslında ben en çok kendimden nefret ediyorum
Seni hatırlatarak kendime acı çektirdiğim için
İçimdeki umut ışığını bulamadığım için
İçimdeki yağmuru dindiremediğim için
İçimdeki çocuğu sana vererek daha da olgunlaştığım için
İçimin kan ağlamasına rağmen seni bırakamadığım için
Aslında ben en çok kendimden nefret ediyorum.

Aslında ben en çok aşktan nefret ediyorum
Bana mutluluk yerine acıyı tanıttığı için
Beni kendini o nun acılarıyla tanıttığı için
İçimdeki yağmurların çoğu "Aşk" a dair olduğu için
Hayattan soğumama neden olduğu için
Ben aslında en çok Aşktan nefret ediyorum

Aslında ben en çok HAYATTAN nefret ediyorum
Bütün acılara rağmen bir de aşk acısını yüreğime koyduğu için
İçimdeki umudu söndürmek için binbir acıyı bana tattırdığı için
Beni Aşktan soğuttuğu için
Beni Kendin/m den soğuttuğu için
Ben En Çok Hayattan Nefret Ediyorum

9:18 25.3.2012