Yirmi birinci asır, geldi ya çekilmiyor
Gökten eskisi gibi bereket dökülmüyor
Köyler boşaldı tek tek, tarlalar ekilmiyor
Lüzum kalmadı artık; aşı, tohum, fideye
Geçti Bor’un pazarı, sür eşeği Niğde’ye

Her an ağız dalaşı, kayıkçı atışması
Küçük söz dinlemiyor, kuşaklar çatışması
Büyükte sevgi noksan, çok zordur yatışması
Uyum sağlayamıyor; baba-oğul, dedeye
Geçti Bor’un pazarı, sür eşeği Niğde’ye

Boşa geçen bu eyyam geri gelir mi, heyhat
İffet, namus, fazilet; sağır kulakta feryat
Turisti dürüst gelsin, yok ahlakta tenzilat
Ramazanlar uğramaz tatillerde Side’ye
Geçti Bor’un pazarı, sür eşeği Niğde’ye

Başka çıkış yolu yok zamana alışmaktan
Bıkmıyor dalkavuklar ikbale yılışmaktan
Yedisinden yetmişe sıkıldık çalışmaktan
Gece gündüz uyuyan kan oturmuş dideye
Geçti Bor’un pazarı, sür eşeği Niğde’ye

Milli gelirden halka geçer akçe düşmüyor,
Ev yıkık, hane dökük, sıcak çorba pişmiyor
Bugünün çocukları, masalla yetişmiyor
Kalmadı hiç teveccüh; leblebiye, iğdeye
Geçti Bor’un pazarı, sür eşeği Niğde’ye

Bir formül bulunsa da huzura ersek artık
Cep delik cepken delik, çorap pantolon yırtık
Ekmekle de doyarız yoksa yanında katık
Üç evlek çorak toprak un yetirmez pideye
Geçti Bor’un pazarı, sür eşeği Niğde’ye

Ozan Hadi’m sen söyle; ahval ne garibanda
Ulvi emrin şifresi yüreğinde imanda
Helal rızık, temiz aş peşindeki insanda
Bir ömür çalışır da lokma düşmez mideye
Geçti Bor’un pazarı, sür eşeği Niğde’ye