Gözyaşın dökülürken sarı saman kâğıda,
Sakladığın günahla neden sustun ey şair!
Selametle gidesin aşarsın şu dağı da,
Kalbindeki eyvahla neden sustun ey şair!

Aşk kamburu sırtına aldın şiir heybeni,
Yazdığın dizelerle hatırlarsın hey beni!
Gecenin zifirinde çağırırsam duy beni,
İçinden gelen ahla neden sustun ey şair!

Vuslat gününü bekle sevda mahşerindeyken,
İhanet girdabının boğulma şerrindeyken,
Kanlarını sızdıran yaran çok derindeyken,
Ettiğin sonsuz vahla neden sustun ey şair!

Yağmurlu iklimdesin yüreğin niçin çorak,
Gönlündeki tarlanın suyu tükenmiş kurak,
Aşkın gezginliğinde duygularınla çırak,
Durduğun o seyyahla neden sustun ey şair!

Heyhat dağılsın artık ömre çöken şu bulut!
Kaybolan hayatını uzanıp elinle tut,
Vefasız için yanma yaşananları unut,
Gözlerindeki mahla neden sustun ey şair!


Coşkun Mutlu