Bazen takılıyorum kafam ne ileri sarıyor nede bir adım geri
Yalnızlığın pencesindeyim saatim yok
Kacı kac geciyor zaman neresindeyim hayatın
Aylardan şubat ve ben ortasındayım
Adını koyamadığım hastalıkların hastasıyım
Ve yılların getirdiği yorgunluğum
Taşınmaz bir hal alırken
Bırakırken seni Kim tutacak seni Ey Hayat
Ağlama Hayat acımasız derlerken inanmamıştım.
Onlar ne yazık haklıydılar..

Bir gün düşünce savaşına girersen kendinle
Hakim olamıyorsan duygularına
Yenilgiye yüz tutmuşsan
Savunamıyorsan bile bile kendini
Aşkın pencesinden kim kurtulmuş ki

Yaşamak sayıyorsan bu anlamlı yolculuğu
Anlam veremiyorsan kendi kendine
Kafan calışmıyor Hükmetmiyorsa bedenine
Suclu arıyorsan Sucu uzaklarda arama
Suc Kendinde ..

Kendi ellerinle teslim ettin Bedenini ruhunu
Hayatın Pencesine..