Ömür demine katmışlar katara,
Doğumla çıkmışlar ilk gara,
Kör, topal anlak ve yaya,
Ömür adeta benzemiş konvoya,,

Hayat öyle ki eklenir ardın sıra,
Binenler oluyor yenidünyaya,
Arada inenleri asla hiç unutma,
Sonu gelmiyor ilerliyor kargaşa..

Bir istasyonda diğer istasyona,
Unutma yerini anlıyor olduğu mekana
Devam ediyor sevinç hüzün yaşama,
İnanan bilir sonunda ne olacağına..

Üç gündür ömür dediğimiz,
Merhamet, iyilik güzellik istediğimiz,
Bu gün olmazsa öbür gün gideceğiz,
Hayırlı son için yaratana dua edeceğiz…

Ömür demi akıp gidiyor,
Gidenler ise geri gelmiyor,
Son yolculuğa biletler kesiliyor,
Kapılarda ecel nöbet bekliyor…

Son durağı yaşamada ömür demi,
Kabul edelim gitmeden geleni,
O bilir bizim için en güzelini,
Durmadan verir, eksik etmez verdiklerini..

Ömür demi son bulmadan,
Dünyada olanların hepsi yalan,
Ahrettir asıl olan mekan,
Dünya ile uğraşma oda olur yalan…