bana doğru koşmaya başladığında ,
yalın ayak
adı sen olan çılgınlıklarım,
ya kuytu bir köşede sinmişimdir.
ya bir ağaç gölgesinde soluyorumdur.

hiç olmazsa bu gece yalnızlığıma ait olmak istiyorum,
bu gece olsun istiyorum yalnızlığıma son ihanetim.
bütün senden geriye kalanları ateşe verip savuracağım.
adı sen olan çılgınlıklarım.....

biliyormusun
sanırdım ki sen kalbimde şekillendiğin anda durur zaman,
sana bakışlarımı sular boğuyordu.

bak somurtmaya başladı çocukluğum hatta ağlıyor,
diyorum ki yoksa giderek çoğalıyormuyuz.
nereye gidersek sanki orada yokmuş gibiyiz.
hep gözlerimdeki sağanakların bıraktığı yağmurlar,
neye değsem,neye dokunsam ellerim üşürken dudaklarım yanıyor.
ben aşkı hep benim , hiç senin olmamış gibi yaşıyorum.
içimde ise saklamaya çalıştığım hep yaşayamadıklarım.
aklıma her geldiğinde ağlıyormuşum gibi oluyorum.
yitirdiklerimi hiç aldırmadan ,
varlıkla yokluğun arasında sadece mutlu olup yaşayacağğım....



ozan-)


.