Bir bilsen varlığınla bana ne değildin ki,
Issız gönül yurdumda hem ana hem bacıydın.
Meyveli bir dal gibi öyle bir eğildin ki,
Tadamadım bir türlü nedense pek acıydın.

Usanmadan yılmadan oyaladın nedense,
Yumuşacık kalbimi kayaladın nedense,
Ruhumu renkten renge boyaladın nedense,
Belli ki şu kalbimde geçici kiracıydın.

Senin gönül köşküne benim kalbim dar geldi,
Bana sevgilim demek neden sana ar geldi,
Şu benim garip gönlüm belki de ağyar geldi,
Sen bir umut taciri kötü bir yalancıydın.

Bırak sensiz yaşasın ömrümün şu son demi,
İstemem silme artık gözlerimdeki nemi,
Açmam artık kimseye yorgun düşmüş sinemi,
Gözüme perde çeken ne yaman boyacıydın.

21.03.2012 Kütahya

Dost kalemlerden;

Sessiz sedasız geçti senle olan günlerim
Ağlamam gürlemem de içerimden inlerim
Çile ile doldurdun kenaralarım yanlarım
İnci gibi işleyen bir usta oyacıydın.......................telkök