Lafı gediğine koy! Ustalık bunda saklı
Öyle bir koy ki şaşsın insanın aciz aklı

Hicivlerim taş gibi, yutamıyor bir civciv
Nakış nakış inşâsı, misâl-i Kasr-ı Hidiv

Bir kelimeyi koymam, şiire ,,tesâdüfenˮ
Hasedini bırakıp biraz saygı duy lütfen

Şahsıma bu hasedin midende asit yapar
Sinendeki bu pis his, adamı basit yapar

Üstteki son mısrada, kaç tane ,,Sˮ harfi var?
Kasrın her beyti sim u zerle süslü bir duvar

Sarayımın önünde köpeklere yalak yok
,,Gülşen-i şiirimdeˮ lâle ile leylak çok

Şiir şakayıklarım, güllerim akşam açar
Bülbülle kelebekler onlara sabah uçar

Edebiyat hakikat, hakikat da hayattır
Fikirden fâkir şiir hakikaten bayattır

Davamın duvarıdır, serhaddidir her mısra
Ebedî derdim Hakkı haykırmaktır bu asra

Her havlayana da hoşt dersem sesim kısılır
Sert kalemle döversem, hâin nefsim kasılır

Şiirde biraz hikmet, olmalı Hakkʼa dâir
Bunu başarabilen gözümde gerçek şâir

Kafanız uyuşuyor, diye kaşağı olma!
Emeğe saygıda da elden aşağı olma!


S / ÂYE (19:17) 19 Mart 2012 / Wuppertal / Almanya

Kelime: Sim u zer: gümüş ve altın
Şiir-i gülşen: Şiirin gül bahçesi.