Çok yandı canım,
Neden durmadı hiç kanım?
Bu giden senmisin sevgilim,
Senden sonra gelen ben miyim,
Yaralarıma tuz basıp sardım,
Ama dayanmadı merhemken bandım,
Etrafımızı çevirmiş suurlar,
Çok canımı yakar düştüğüm kuyular,
Gözlerim artık buz yanığı,
Silmeliyim arkamızdaki son tanığı,
Tanrı sorarsa sana son sanığı,
Unutma gösterirsin akan kanımı..
Tekti senden istediğim,
Haykırdıklarımı duymandı,
İçime çektiğim kör dumandı,
Nefesimi nefesinle solumandı..
Bu çıktığım son seferim,
Sonunda olucak kefenim,
Çoktan sararmış bedenim,
Olmalısın artık sebebim..
Melekler bekler hazırmış şölen,
Ben sen ve kölen,
Yokmuş bizden başka gelen,
Attıığın okmuş kalbimi delen..
Tek isteğim uzaklara gömülmek,
Tek tek hücrelerini sömürmek,
Yanan canımı azapla söndürmek,
Ve sonunda şeytanı güldürmek..
Aşkı günahlarımla süsledim,
Son dumanı dudaklarımla üfledim,
İstemedim, ama genede ele verir;
Bedenimi yakarken unuttuğum küllerim..
Son baş ağrılarım bunlar,
Susuzluğumu gidermedi sahildeki kumlar,
Yaramı kapatmadı üstüne bastığım tuzlar,
Beni ısıtan ateş değil,
Cennetten gelen buzlar..


-FıRad ASLAN-