Gök kubbe altında ne müthişti harp
Asra ateş düştü, hey Çanakkale
Nuh tufanı yer gök, çıldırmıştı garp,
Yahya Çavuş coştu Hay Çanakkale

Kükredi Seyyidim, bir koca ordu
Ne müthiş imtihan vuslat diyordu
Hu deyip mermiyi sırtına vurdu,
Aşk arşa ulaştı ey Çanakkale.

Fasıl fasıl şehit, ölümsüz ölüm,
Cihad-ı Ekber bu cihad hak gülüm,
Yezitleşti Churchill kıpkızıl zalim,
Mâzi destanlaştı duy Çanakkale!

Tekrar koşar gelir İngiliz Anzak
Biter mi haçlının kurduğu tuzak
Apayrı diriliş sanma ki uzak
Ruhuma üflenen ney Çanakkale

Son kozuydu Haç’ın küstahça karar,
Ne istiyor Anzak, Yunan ne arar,
Torun gelmiş garptan dedeyi sorar,
Nereye koyarsan, koy Çanakkale!

Seninle muzdarip seninle varım,
Efsunlu iklimim büyülü yârim,
Seninle ölürüm, senle yaşarım,
Ölümsüz şey aşktı, şey Çanakkale!

Seni anlatamaz şiir heceler,
Manâyı ne bilir ruhsuz cüceler,
Ölümsüzlük yayar renk renk geceler,
Bayrakta ağaran ay Çanakkale.

Ses verir tabyalar anbean her gün,
Ötenin ahengi yükselen hüzün
Bekliyor üç kıta, inşâllah bir gün,
Mazlumlar ağlaştı, vay Çanakkale!

Her lahza içimde gencecik ahlar
Beynimde yeşerir derin eyvahlar,
Dört mevsim dirilir o yüce rûhlar,
Şüheda çehreli köy Çanakkale

Kabirler pembe mor Çanakkale’de,
Sur sesi duruyor Çanakkale’de,
Davullar vuruyor Çanakkale’de,
Bir başka düğün bu, toy Çanakkale.

Taşları zümrütten toprağı inci
Şahâdet yoğruldu, yağdı akıncı
Bu millet müjdeli millet Ekinci
Kutlu bir asâlet soy Çanakkale

Ey yüce iklim sen, cennet diyârı,
Sen ulu davanın son yadigârı,
Sen ak gönüllerin ulu çınarı
Hey kutsî vâdi hey,hey! Çanakkale.

10.11.2005 Bursa

Ömer Ekinci Micingirt