1
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1240
Okunma
bizler bu dünyanın kötü
birer oyuncularıyız
sahne tamam dekor da tamam
ama oyunculuk hiç yok
mekan bizim gibi şekilleniyor
bizler de karanlık gibi
aydınlığa muhtaç
kalıyoruz her demde
birimiz yakılıyor, yıkılıyor
diğerimiz sahnedeki figuran
yönetmen çekmeye devam ediyor
her seferinde aynı seneryo
bazen yüzler farklı, isimler farklı oluyor
ama gözler hep aynı bakıyor
umutsuz ve çaresiz...
yarına kalıyor yoksulluğumuz
çoğul acılarımız ve yalnızlıklarımız
tekil yaşıyoruz kalabalıklarda
yüreği yaralı duruyor her biri
yangın yeri kavruluyor acılar
kimi çocuk, kimi şair
bazen Dersim, bazen Maraş, bazen de Sivas
mekana göre şekillenen oyunlar
senaristler hep aynı oyunu yazdılar...ykp
5.0
100% (1)
Cevap Yaz