Ey yar...!!

Ey yüreğime söz geçiremediğim yanım..
Gönül hane’me apansız gelen,
Davetsiz misafir gibi koyupta çıkaramadığımsin..
Bazen bir nefes kadar yakınim,
Bazen de gökyüzü kadar uzağımsin..
Sevda yüklü kervanım,
Niyetiyle sevgisine başlayıp amin diye bitiremediğim duamsin..
Bazen düşünüp hasretiyle yandığım,

Bazen düşünmeye,
Doyamadigim ve bazen de en büyük KESKELERİM oluyorsun..
Ve bazen de,
Düşünüp ne denilir adına diye bulamadığım,
Koca bir soru işareti gibisin..
Ama bir tahminim var kabul edersen,
Adını "ADI AŞK ! SOYADI YALNIZLIKMIYDI ?"Koyalım gitsin...!

Sakındı yağmurdan, aşkın gölgesi olan bu dil...
Gözlerine bakmak bile, içimi kazımaya yetmişken,
Uyanıyordu şehir!
Onunda benim gibi, adı aşk! soyadı yalnızlıkmıydı?


Canı Gönülden Okudugunuz İçin Şimdiden Tşk Ederim..Okuma Yanada SAygılarr..Atesh RuzgaRı..