Umut, henüz kanatlanmış bir kuş,
Altı çıta uçurtmanın renkleridir,
maviye tutkun.
Yeli bekler,
Yürü! Diyen eli bekler.
Boşuna değil yuvasında onca sabırsız çırpınış
Uçmaktır emeli, kendi kanatlarıyla
Açmaktır maviye yüreklerini
Lakin, esmez bazen beklenen rüzgar
Dolmaz, dokunmaz umudun kanatlarına.

Olsun, sen özenle hazırla uçurtmanı
Çıtasına cam kırıklarından yap zımparanı

Ne fark eder;
Sen en afillisinden seç kap kağıdını
En püsküllüsünden kuyruğunu
İnce ele, sık doku, sıcak tut onla aranı

Lakin yine de bil!
istemiyorsa rüzgar
İlla kanatır, esmeyerek yaranı.
Bağırtacak ya deli! yırtarcasına oranı.

Yuvada kuşum, yerde uçurtma
Es ne olur, keyfimizi kaçırtma
Es! Be deli
yeter ki es, kır kanatlarımı.
Jilet misal, at façanı, parçala suratlarımı.

Es be deli, es!
Sebep sensin somurtmama
Umut sensin uçurtmama
Es! Kanat ol
Duvarlara inat ol
Yanağımda gülücük
Yüreğimde o tat ol.


Cemil YILDIZ
09.03.2012