yağmur’un köşe başlarını tutan
insanları salyalayan dilinden
nasibimi aldığım bir sabah;

damlaların üzerimde demlendiği,
yağışın dinmesini beklediğim
McDonold’s’ın
S’sinin bittiği yerde,
Bestekar Dilhayat sokakta,
Kadıköy’de;

ıslak bir köpek yanaştı
dumanlı limanıma
dramatik ve bulutlu bir hali vardı;
hayvanlığın içinde
it olmanın zorluğuna direnircesine
heybetiyle duruyordu,
dik duran başının altında
tek kuru kalan gıdısını okşadım,
adını da Bulutlu koyuverdim,
anlar gibi baktı
humuslu toprak kokan gözleriyle,
keskin iki kuyruk darbesi
yerleştirdi rutubetli havaya;
evet beğenmişti adını,
Bulutluydu o…
saf duygularla perdelenen,
sahneye bir güzellik girdi;
Bulutlunun başını okşayan
Mona Lisa tebessümlü bir silüet;

"…merhaba, köpek sizin mi?"
sözcükleriyle sızdı dünyama...

S’nin bittiği yerde,
Bestekar Dilhayat Sokakta,
Kadıköy de….

kurşuni gözlerinden uzanan izdivaç
gümüş tepsiyle sunuldu ellerime,
yağmurun dinmemesini
dilendim yaratandan,
belki de milyonlarca…

zaman geçtikçe s’ler daha bir sevgi dolu oluyordu
günler ayları kovalasa da her şey daha çok yeniydi

yudum yudum gırtlağımda biriken
işveli sözcükleri düzerken
mavi yeşil motiflerle,

göz göze gelişlerimiz
ve ilk el ele tutuşlarımız,
masumca
çok şey anlamlanıyordu
s’ydi kısaca...

kaçak yayın yaparken s’leri
sahile güdümlü,
geçtiğimiz dükkanlar,
bir bir indiğimiz basamaklar,
içtiğimiz sigaraların izmaritlerine basmadan,
yanından geçtiğimiz Osman Ağa cami
şahit oldular s’lerin dudaklardan dökülüşüne.

köpeğimiz Bulutlu da bizimleydi;
sinemaya, tiyatroya almıyorlardı
ama o hiç bozulmuyordu;
anlıyordu yerinin yalnızca gönüllerde olduğunu...

neyse fazla uzatmayalım, mevzuyu;
günleri, ayları aşan sevdamız
senelerin s’sine gelince tıkanıp kaldı,
…s’ler kendi dilince sinsice aldatıldı...

İhanetin kimliğine büründü
nüfus kayıtlarımız
ve etten kemiği sıyırırcasına
bitti aşkımız…

S’nin bittiği yerde
Bestekar Dilhayat Sokakta,
Kadıköyde...

anlaşmışçasına, Bulutlu da kayboldu,
sanki
sebep olduğu sevdanın
kırıklarının sorumlusuymuşçasına,
sanki,
yüzüne vururum da utanırcasına.

Bulutlu da bitti,

Kadıköy’de,
Bestekar Dilhayat Sokakta,
S’nin bittiği yerde...