....
....




bir hazan solgunu mevsim
yüreğimde eski bir sonbahar
adı hüzün
biraz sen
biraz rüzgar




akşamın karanlığında
yağmurlu bir şehir
hep batan günün ardında
ufka dalan donuk bakışlar





yol alırken zamanda
biraz daha yalnız
geçen her an
daha çok yalnız
daha da kayıp insan





artık ne geldiğim yer var
ne de bir ümidim
peşi sıra gideceğim
kuruyan bir nehir
artık terk edilmiş bir şehir
bir zamanlar çağlayan duygular




şimdi soluk bir resim
tersine dönen puslu bir dünya
ve hep yalancı aynalar




yaşamak bu aslında
birazı da var olmak olmalı
sevgi gibi her yerde ama
daha da çok kendi içinde




gülümsemek için
bir nefes bile yeter
ya da
belki bir an
ışık olur bir şiir
bir şarkı
bir insan



ya da
sevgiye dair her ne varsa
mevsimi geçmiş hatıralardan
belki saçlarına değen serin bir rüzgar
ya da yağmurlu bir akşamüstü
üşüyen elerinde eski bir sıcaklığı hisetmek gibi …





Mert YİĞİTCAN
04 03 2012
beykoz / istanbul