18
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
3957
Okunma
beyaz zambağım’a
Yalvarmalar yok sayıldı bilmem kaçıncı yalvarışımdı…….
Kaçıncı hüsrana uğrayışımdı….
Ben yinede gelirsin diye ümit etmiştim.
Boynumu bükmüştüm kim bilir kaçıncı ah çekişimdi…
Ve kim bilir kaçıncı arabaydı gürültü çıkarıp beni pencereye doğru koşturan
Duygularımı coşturan perdeleri bana aralatan
Ağlamaktan zayıf düşen buğulu gözleri sisli camlar ardından baktıran
Her seferinde bin bir ümit ve heyecan…. Ve sonuç koca hüsran
Ama maalesef yine sonuç aynıydı, yoktun
Değişen bir tek şey vardı o da artan hüsranım,
Biraz daha solan yüzüm,ve büzülen yüreğimdi
Yüreğim burkulmuştu,göz pınarlarım kurumuştu
Malum mevsimlerden son bahar aylardan ayrılık
Geçmişe dönmek istemedim gelecekse hep bana karanlık
Ve bir yaprak daha sararıp ayrıldı dalından
Bense onu seyre dalmışım bizim hüzün kokan balkondan
O yaprakta buldum kendimi….
Suya kapılışında sana kapılışımı gördüm
Körü körüne karşılıksız bağlanışımı
Ve hiç durmadan sızlanan yaramın kanamasını gördüm.
Cevap Yaz