1
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
896
Okunma
Karanlık çöktü dar sokaklara,
gece çılgınca bizi arıyor.
Yıldızlar yuvarlanıyor gökyüzünden.
Bir deniz kabardı göğsümün üzerinden,
dalgalar köpük köpük, geceye isyan eder.
Bir sahil ağlıyor, kederinden.
Gece çılgınca bizi arıyor.
Rüzgâr uğultusu var kulaklarımda.
Zaman, şimdi kimleri hazırlıyor seferine?
Motor gürültüsü geliyor arka sokaktan.
Yağmur kırbaç gibi iniyor kaldırımlara,
ağaçlar bel bükmüş artık kadere.
Bu çatırtı ne?
Bir dal mı ayrılıyor yine bedeninden?
Gece çılgınca bizi arıyor.
Yoksa gönüller mi bağlı, zincire ezelden?
Bir kapı çarpıyor, bu telaş neden?
Bu çağrı kime? O giden kim?
Kimsesiz, tükenmiş ve yorgun.
Belki de bir can kayıyor doğanın ellerinden.
Sis çökmüş gönüller bir ümit beklerken,
duyarız kalbimizin inlediğini.
Her yeni doğan sabaha,
yeni bir dilek eklerken...
5.0
100% (1)
Cevap Yaz