Herşey
söylenmiyor
Kalpten sökün etse
bile akıl sır verdirmiyor



Ruhumdan
südur hicran ne vakit
dile geliyor,sessizce düşündürüyor



Heves çırpınsada
muvazene geçit vermiyor,
irade metanette niye direniyor



Kalp
tebessüm ettirir
Nefs kahkaha atırmakmak
için bahane içindedir



Kemaliyet
aklın şirazesi,
ruhun esin zerkeden
edep mizan gerekçesidir



Neyle
iştigal edersen,
ndişe etmeden gönlünü
hasredersen keder seninledir



Talihin elinde
kimse oyuncak olmaz
Çocuğun işvelerinden hesap
sorulmaz, masumiyet suçlu olamaz



Nerde
düğümlenirsen,
sinenin derinliklerini
tefekkür et, kabahatsiz kul durulmaz



Tevbe
kapısı Rabbin
bahşettiği eşiktir, iltica eden kul
için ne ulvi nimettir, uzaklaşılmaz



Velinimetini
tahkir edip yargılama
Hiçbir vakit zatını
bulunmaz kumaşla kıyaslama



Nefs
turap eder,
gönlünü kurutup harap
eyler, pişkinliğe asla vurma



Nice
kitaplar yazılmıştır,
ibretin haznesinden akseden
sessiz bir ağıttır, uzak kalma



Kuşun cilvesine
bir bak, nasıl emek var
Yaprak dalda salınırken
teslimiyetinde ki ibret, kul için fark-ı ar



Toprak
ne müthiş bir hamiyettir,
her nefes için en ülvi ayet olan gerekçedir



Hakikatin
ilgasından, ruhu
mest eden aşk narından
zan edip kararma iksirdir



Hangi hal
ve melal içindeysen
Sabrını zorlayan bir
belanın ahirinde ki namzetsen



Nasıl
huzura erceksin,
kalbini aşikar eylemeden
mi göçmeyi istersin



Her hatanın
bir tevbe kapısı var,
umutları kurutmak ne
büyük yanıştır, çekinme





Mustafa CİLASUN