Biz köy çocuklarıydık
Boynumuz bükük olsada
Yüreklerimiz kocamandı
Toprak kokuyordu tenimiz
Ayaklarımız ve avuçlarımız

İlk okulu köyde okuduk
Ayaklarımızda çarık ile lastik
Şehirde orta okul ile liseyi
Yeni toprakta filizlenen fidandık

Şehirde hor bakan gözlerle tanıştık
Başımızı önümüze eğip ses çıkarmadık
Şehirliye darılmadık küs nedir bilmedik
Toprağın kokusuyla onlara hep gülümsedik

Yerde yeni filizlenen fidandık
Eğildik ama hiçbir zaman kırılmadık
Koca yüreğimizle karşı çıktık
Biz köyde büyüyen düşleri hür çocuklardık çünkü

Ellerimiz nasırlı yüreklerimiz ise cesurdu
Hor bakan gözlere karşıydık
Sevgiyle verdiğimiz ilk mücadeleydi
Ve kazandık mücadeleyi biz köy çocuklarıydık çünkü

Ölümüne severdik bizler bir birimizi
Görenler kardeş biliyordu bizi
Kavgalarımız bile şakaydı
Biz köy çocuklarıydık çünkü

Ağaçlarda fidanlarda birer meyva olduk
Daha olmamışken dallarımızda koparıldık
Bozuk düzenin ağzında ezilip kaldık
Oysa biz mahzun köy çocuklarıydık
Düşlerinde hür mahzun köy çocuklarıydık bu evrende


foto/ yusuf korkmaz.........