Gönül
aşka amil bir sebildir


Hak için
ceht eden mücbirdir,
sedasına ram firkattir


Ne kadar
harap olsa, feda olmak
için vecde maruf hicrandır


Histen çok uzaktır,
keyfiyeti ne yapacaktır,
ruhuyla barışık bir vivdandır


Ne kadar
melülleşse sabrı ardır


Kanaat
ettiği nispette
vuslata ziyadesiyle yakındır


Çilenin
pervazlarında nefes alan,
süruruna kanan naif efkardır


Şayet
bir har varsa,
gözlerden dökülen
yaşlar niyazsa, kim için nidadır


Hangi
nefes hasreti tanımaz


Ruhunun
derinliklerinde
sessizlik içinde barındırmaz


Umutların
günyüzüne çıkması için
sabırla uyutmaz, nasibine adanmaz


Sadakati ve ihaneti
şehrederek hakikatin
ecriyle nefsini terbiyeye çalışmaz


Heves ne
kadar umulan niyazdır


Nefsin
süretinden nükseden
hüsran için kalbine tavdır


İnsan
hangi gaye uğruna can
taşımaktadır, hesap çok mu uzaktır


Hangi
mazi sayfasını aralarsan,
ruhunda derin bir hicran yaşatacaktır


Kalbi buruk
kimi görürsen ürkme


Sinesinden
nükseden insicamı
sessizlik içinde dinle


Hüzün
buğulu gözlerden süsülür,
sürur saadet adına sevinçtir diye


Bahtını arileştirme,
uman denizlerden müteşekkildir,
kalp söyle kimindir çekinme


Kolların
boş kalsa, umudun açmazsa


Nefesin
tükenmeden yerinme, vakti
ne zaman haline yakındır ağlama


Herşeyin
hayırlara tebdil olması için
yakar vurunma, ah u zara hiç sığınma


Ruhun ve kalbin
Rabbin için vakfedilmeli,
nedamet içinde nefse kılıf geçirilmemeli




Mustafa Cilasun