Uçurum korkum, günlerce, gözlerimi sakladı senden
Dibinde Yaseminler bitmezdiki, bilirdim ezelden
Islak yapraklı Yaseminler ,’korkma’ dedi, derinlerden
’Senin için hazırlandım kokunu aldığım ilk günden’


Uçurumlar, mavi kelebek kanatları gibi keskin
Yüzümdeki çizgiler derin ve hepsi senin eserin
Karanlığın kolları beklerdi sarmak için geceleyin
Ardına saklansam da, kız kardeş bildiğim meleklerin

Yabancıyım bedenime, benliğime, küstah sesime
Yaralarımı sarmayı bıraktım, kırkıma erişince
Kelimelerim; saklamak için utancımı, sessizce
Temizlenmeliyim babaannemin sabırlı elleriyle

Yasemin kokusu nedir bilmezdim, asla bilemezdim
Koklarken, gelincikler kadar ürkek sevmeseydin
Bıraktığında ellerimi kırılgan bir kelebektim
Kanatlarımı terk eden tozlar, ölüm habercilerim

Kalbimden sızan kan değil, kırık kanatlar gerçek değil
Kokunu alınca anladım, bundan önceki ben değil.
Yasemin çiçekleri yeşermez dehlizlerde, diplerde
Sevindim, seninle olan hiç bir yer uçurum değil.



Ahmet SÜRÜCÜ 01/03/2012